Selammmm :)
ben geldim baya uzun bir zamandan sonra hem de.
Neler oldu bitti neler değişti neler kattım kendime ve neleri yitirdim.Hepsini anlatmaya belki zamanım yada cümlelerim yetmez ama neden yazmaktan bu kadar uzaklaşmışım diye düşündüm. Sanırım evet eskiden bir şeye inanırdım daha doğrusu inanıp ve yaptım. Sanki yazınca bütün güzel şeyler birden birer toz parçasına dönüşüp uçup gidicek diye korktum ve bunun için kendime bir totem yaptım sanırım. Şuan buna ne kadar gülsem acaba?..
Keşke herşeyi sıra sıra sindire sindire ve en nihayetinde yavaş yavaş aktarabilseydim fakat şuan herşeyi aktarmak o kadar imkansız ki.
Tek birşey hariç.
bambaşka bir zeynep var artık karşınızda.
Şöyle üniveriste bitti iş hayatına atıldım ve şuan formasyon gibi kariyer odaklı şeylerle uğraşıyorum ve evet Samsundayım hala :)
şöyle başlasam kısa ve öz olur , bundan tam 2 yıl önce birini aldım hayatıma daha doğrusu birisi girmek istedi. Bilirsiniz öyle önüne geleni alan geçici ilişkiler peşinde koşan bir kız olmadım hiçbir zaman. Her zaman yaşadığım yaşın ve zamanın ne kadar önemli olduğunu bilerek ve bişeyler katarak eğlenerek ve her günü kutlayarak yaşamak istedim. yaşadım da yaşamaya çalışıyorum da.
Neyse bir ilişki yaşadım diyemiyeceğim ama kabul etmek gerekir ki birisini aldım hayatıma.
'İlişki yaşadım diyemeyeceğim' den kastım şu ki gerçekten sevdiğim insanların aşk konusundan bahsedersek tam olarak buna karşılık olmadığını düşündüğüm için. Kötü ilişki iyi ilişki kastım bu değil. Kötü bir ilişkinin de yaşanması bana yaşanmıl olmasının kanıtını gösteririr söylemek istediğim kötü ya da iyi hiç fark etmez ( ki zaten bunları göze alarak başlıyoruz eski ben hariç.) yaşanılan şeyin yeter ki bir şeye karşılık gelmesi önemli benim için.
Evet çok şey değişti payın en büyük kısmınıda ben kaplıyorum sanırım. Çünkü değişmem gerekiyormuş.
Anladım kötü de olsa zor da olsa atlattım , gördüm ve yaşadım. Değişmem yada yaşamam siz her ne diyorsanız.
Neden mi?
İnsanların herşeyi görmesi gerektiğini anladım . Çok safmışım diyorum her zaman çok iyi niyetli ve çok polyanaymışım , evet ben. Ve benim gibi olan herkes. Umarım kötü bir tecrübe edinmeden görüp,anlar ve uygularlar ama lanet olası şu kalbimiz (evet biraz türk filmlerindeki gibi konuştum)
bazen sadece gözlerimizi kapatıp aşkı yaşa derler yada 'olmayan aşka kan ve yaşadığını san'.
Bilirsiniz işte herkesin bir gerçeği görme hikayesi vardır. Bende bu ilişkiler konusunda artık sanırım daha güvensiz daha tedirginim ama bunu günümüzdeki ilişkiler sağlıyor. Ve inanın kör cehalet mutluluktan daha önemli.
Mutluluk aslında gerçekten kendimizi kandırdırğımız için gerçekleşiyor . Ya da öyle sanıyoruz.
Kazandığım ve kaybettiğim şeyler beni daha güçlü ve daha dayanıklı yaptı.
Çok duyardım 'hata yapıcaksın yapıcaksın ki daha güçlü olucaksın' yada 'deneme yanılmayla doğruyu bulucaksın bu hayat tecrübelerle hatalarla dolu hata yapmaktan korkma' .
Şimdi anlıyorum gerçekten her insan hata yapmaya mecburmuş gibi.Çünkü daha toy ve acemiyiz hata yapmamış birer çocuğuz herşeyi en güzel yanıyla gören kötülükleri hiçbir zaman aklına bile getirmeyen herkesi kendi gibi görüp sanki kendisi gibi hareket edeceğini sanan bizler evet hata yapmaya mecburuz. Olmamız da gerekiyor ( en azından daha fazla bu hayatta üzülmeden mutluluğu bulmak için.)
Sizi seviyorum kendinizi sevin çok sevin .
Önemli olan ne biliyor musunuz?
Yaptığınız hatanın farkına varmanız ve onu tekrarlamamanız veya yapıcağınız hataya değer birini bulmanız.
