Sabrımı denemek istiyormuşsun gibi geldi.Aslında şunu söyleye bilirim , senin sayende anladım ne kadar sabırlı olduğumu. Unutmak kelimesini bile unutturan bir insan değildin oysaki. Hiç ait olmadın kimseye. Başına buyruk birydin, herkese uyan ama hiö kimseye bağlı kalmayan. En çok arkadaşlarınla vakit geçirirdin, senin iyliğini istediklerini sandığın 5 kuruşık insanlarla..Herkes gibiydin . Benim gözümde mi? hiç sanmıyorum. belki ilk . Değiştirir mi insanları hiç. Sınıflandırarak koymamıştım oysaki. Arkadaşlarım , ailem, sen diye. sen mi dedim yine. Unutmak ne kadar da zormuş. Sevmek .Değer verdiğin birisine layıkıyla. Senden söz etmek. yeminliymişcesine. Hadi sorsana bana nasıldın? diye. Kötüydüm diyeceğim. Gülerek eğlenerek mi? dedinğinde. Sen ne yaptın sanki. dediğimde sakın şaşırma . Çünkü o anda seni toklatlayabilirim. Sakin ol ve yoluna devam et. Ortada oysaki hiç kimse yoktu. Ne sen ne de sen. çünkü ben hep ordaydım . Seninle olmak istediğim yerde.
09/01/2013 - 23:25
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı bekliyorum :)